بررسی خواص ضدمیکروبی و ترمیمی نانوالیاف کتیرا

پلیمرها به تازگی بیشترین کاربرد را در انواع صنایع، به‌ویژه در صنایع پزشکی ایفا کرده‌اند. پلیمرهای طبیعی از جمله پلی‌ساکاریدها، با داشتن منشأ طبیعی از جمله باکتریایی، گیاهی و حیوانی قابلیت شبیه‌سازی ساختار زیستی بدن را دارند. بنابراین، می‌توانند کاربرد زیادی در مهندسی بافت و ساخت داربست‌های ترمیم بافت و سامانه‌های نوین ‌درمانی و دارورسانی ایفا کنند. افزون بر خواص خوب زیستی پلی‌ساکاریدها، قابلیت آن‌ها برای استفاده در سامانه‌های نانوساختار ازجمله نانوفیلم‌ها، نانوالیاف و نانوذرات اثبات شده است. کتیرا پلیمری طبیعی، کربوهیدراتی پیچیده، ناهمگن و آنیونی و متشکل از پلی‌ساکاریدهاست و به‌خاطر ویژگی‌های عالی فیزیکی، شیمیایی و زیستی از جمله ساختار، رفتار گرمایی، زیست‌تخریب‌پذیری، زیست‌سازگاری و فعالیت ضدمیکروبی در درمان و ترمیم زخم‌های ناشی از سوختگی و عفونت استفاده می‌شود. در سال‌های اخیر از کتیرا به‌عنوان هیدروژل ابرجاذب، نانوکپسول ضدمیکروب و از موسیلاژ کتیرا برای درمان زخم سوختگی ضخیم به‌صورت موضعی استفاده شده است. از نانوالیاف کتیرا نیز به عنوان زخم‌پوش، داربست و سامانه رهایش دارو استفاده شده است. در این مقاله مروری، خواص و کاربرد کتیرا در زمینه ترمیم بافت و دارورسانی و همچنین سامانه‌های نانوالیاف کتیرا در ترکیب با سایر پلیمرها بررسی می‌شود. همچنین، بر خواص ضدمیکروبی و ترمیم‌ بافت کتیرا تأکید بیشتری می‌شود.